Bu yaz hep tırmanmaya gideceğimi düşündüğüm Gürcistan’a gezmeye gitmiş bulunmuşken Kafkasları görmeden dönmeyeyim dedim, Tiblis’ten ulaşım kolaylığını da düşünerek-direkt minibüs var- kalktım Kazbegi’ye gittim. Gürcistan’da 5000 metreden yüksek zirve yapma hevesiyle Türkiye’den en fazla tırmanışçının gittiği dağ olan Kazbek’in eteğindeki kasaba.

Kazbegi ve yanıbaşındaki Gergeti, Gürcistan’dan Rusya’ya geçmeden önceki son kasabalar.

-Siz Türkler, hm, yani yaşlı olanlarınız için geçerli, tanıdığınız tanımadığınız herkesi evlendirmeye çalışmak gibi bir geleneğiniz mi var?

-Hah, evet ya, ne zaman Prizren’e gitsek yaşlı Türk kadınlar bize tanımadığımız insanlarla evlenmeyi düşünüp düşünmediğimiz soruyorlar! Komşularının kızları, torunları, uzaktan tanıdıkları..

Priştina’da 30 yaşını geçmiş iki bekar Arnavut adamdan bunları dinlerken söylediklerini yadırgamayışımla

Kayıtsızca eğlenme eğilimiyle bir kaçış yeri, hedonist bir ada olarak ünlenen İbiza’ya (İspanya) annemin bitli turist tabir ettikleri gibi üç kuruş parayla, sırtımda çanta, kulübe partiye bulaşmadan, sezon dışına denk gelen Mart ayında (2009) göç yolundaki flamingoları adanın güneyindeki Ses Salinas Tabiat Parkında görmeye gitmiştim. Yazmaya İngilizce karakterle başlamışım, bunu

Milano’dan İstanbul’a yılbaşı için ailemi görmeye kara yoluyla, Balkanları geze geze gideyim demiştim, yazdıkça oraları 2008 Noel Balkan Turu diye etiketliyorum.

Lubyana’dan bindiğim trene Sloven-Hırvat sınırında  AB dışına çıkacağımız için polisler köpekleriyle doluştu. Pasaport kontrolleri, göz süzmeler, şüpheyle kesmeler, bagaj koklatmalar sonrasında yine bana “o kadar da Balkan değil” gelen bir

İsviçre’de Eiger dağını ve Interlaken’i görmek isteyerek yola çıktım, otostopla gezeyim dedim, sonra yolda kaldım ve kayboldum, kar nedeniyle trafiğe kapalı bir dağ geçidini geçtim. O gün bir yere yetişemediğim için karşıma çıkan bir köyde bir evin arka bahçesinde kaldım, sabah muhteşem bir vadide olduğumu farkedip yolda kaldığım yerden itibaren

Melloblocco İtalya’nın Lombardia bölgesinin kuzeyinde, Mello Vadisinde dünya çapında bir boulder-kısa kaya tırmanışı etkinliği. Geçen sene bunun gerçekleştiği haftasonu Milano’da öğrenciyken bir ders için grubumla buluşacağım için başka bir yere gidememiştim, ders buluşması iptal olunca bari boş durmayayım diyerek ayakkabılarımı kaptım, günübirlik gezi niyetine etkinliğin son gününe gittim, sonra insanlarla

 Bolzano’daki Firmian Dağ Müzesi’ne gittikten sonra Dolomitlerin dağ köylerinin arasında biraz yürümüştüm ve dönüşü de Trento’dan yapayım demiştim. Yolda, önümde sallandığını gördüğüm şeyde Trento Film Festivali’nde bu hattaki otobüslere abonman kartı olanlara indirim olduğu yazıyordu. Daha önce gitmeyi düşündüğüm bu ünlü festivali takip etmeyi aksatmışım, şansıma başladığından haberim olmadan da

İsviçre’de Eiger dağını ve Interlaken’i görmek isteyerek yola çıktım, otostopla gezeyim dedim, sonra yolda kaldım ve kayboldum, kar nedeniyle trafiğe kapalı bir dağ geçidini geçtim. O gün bir yere yetişemediğim için karşıma çıkan bir köyde bir evin arka bahçesinde kaldım, sabah muhteşem bir vadide olduğumu farkedip yolda kaldığım yerden

İsviçre’de Eiger dağını ve Interlaken’i görmek isteyerek yola çıktım, otostopla gezeyim dedim, sonra yolda kaldım ve kayboldum, kar nedeniyle trafiğe kapalı bir dağ geçidini geçtim. O gün bir yere yetişemediğim için karşıma çıkan bir köyde bir evin arka bahçesinde kaldım, sabah muhteşem bir vadide olduğumu farkedip yolda kaldığım yerden itibaren

İsviçre’de Eiger dağını ve Interlaken’i görmek isteyerek yola çıktım, otostopla gezeyim dedim, sonra yolda kaldım ve kayboldum, kar nedeniyle trafiğe kapalı bir dağ geçidini geçtim. O gün bir yere yetişemediğim için karşıma çıkan bir köyde bir evin arka bahçesinde kaldım, bu da sabah vardığım yerler, güzel vadilerde yürüyüşler işte. Tüm

İsviçre’de Berner Oberland bölgesini gezmeye çalışışımı bölümlere bölerek yazmaya niyetlenmiştim ya, ilk bölüm otostop girişimleriydi. Tüm seriyi berner oberland 2009 diye etiketliyorum.

 
Otostop bir yere kadar işe yaradı. Hedef Interlaken, ben erken mevsim ve kar nedeniyle kapalı bir dağ geçidinde, artık bu geçidi aştıktan sonra da kim bilir ne kadar hiç bir

Kendimi Heidi ilan etmem dağlara gitmeden de önceydi sanki. Şimdi daha iyi oldu ama, dağlarda dolaşan tombul yanaklı kız hesaabı.

Dağlarda dolaşmak derken gerçekten amaçsızca etraflarında dolaşmanın güzelliğinden bahsedebilirim. Tepelerine çıkmadan, karda derecelendirilmiş pistlerden inmeden, kaplıcadan restorana koşmadan, incelenecek çiçeklerden örnek toplamadan- sırtımda çantayla şehirleri gezdiğim gibi başıma buyruk ve karşıma

Bari’deki Couchsurfing ev sahibim Daniele’nin beni(Elmyra) bile seven kedisi Sophie tarafından uğurlanırken çoğunlukla aktarma noktası olarak görülen bu liman şehrinden fazla şey beklemiyordum; ama henüz cumartesileri kurulan balık pazarında insanların deniz ürünlerini aldıkları gibi çiğ çiğ yediklerini, yanımdan avucunda sıkıştırdığı karidesin kafasını kemiren bir adamın geçeceğini bilmiyordum mesela.

Önceki akşam Daniele’yle

Güney Tirol’lü dağcı ve çeşitli işlerin adamı Reinhold Messner’ın beş yapıdan oluşan MMM(Messner Mountain Museum) dağ müzeleri projesinin ana yapısı Yüksek Adige/Güney Tirol bölgesinin stratejik tarihi kalelerinden Sigmundskron/Firmian’ın müze olarak uyarlaması. Niyetim müzenin mimarı kale restorasyonları konusunda uzmanlaşmış Werner Tscholl’a haksızlık etmek değil, ama yapıya tırmanışçı eli değdiği anlaşılıyor. İyi

2008 Aralik Balkan gezime baslayisimin hikayesi, önceden Türkçe karaktersiz yazmıştım, olduğu gibi koyayım dedim.

Dogusuna gecildigi andan itibaren her kosede bir borekcinin gorunmeye basladigi, Balkanlara geldiginizi biraz da buradan anladiginiz Italya Slovenya sinirini yaya gecmek istedim

Vefakat sinir yaya yolu degilmis pek, buyrun burdan yakin..

20 Aralik 2008 Cumartesi

Yillardir hayal ettigim Balkan gezime

Proje 7’yi delicesine ihmal ettiğim şu günlerde hatırlamak lazım; konut yaşam kurguları demiştim değil mi?

Yüksek yapı projesine düştüm ya, yüksek yapı kullanıcıyı ne yapar da kentten  koparmaz diye sormak istiyorum ama bunun için çalışmak lazım tabii. Bir derdim de mevcut konut stoğunun verimsizliği, kentte hayat değiştikçe kamusal/ortak/mahrem eylemler de değişiyor,