-Bayan, ben hayatta iki şeye inanırım. Bir: Lord Shiva. İki: Bob Marley!

(Shiva Himalayalar’da yaşıyor sayılan uyuşturucu müptelası tanrı. Hem yok edici, hem koruyucu ve iyi şans getirici. Hindistan’da en büyük üç tanrıdan günlük hayatta adı en çok geçen olabilir- tabii Vishnu farklı isimleriyle anıldığı için yoğunluğu hissedilmiyor.. Takipçileri ibadet olarak

Bugün Tarlabaşı’nda yangın çıktı. Neden ve nasıl olduğunu bilmiyorum, ancak tarihi alanlarda çıkan yangınların rantla ilişkisinin Haydarpaşa’daki yangın nedeniyle göz önünde olduğu bir dönemdeyiz. Zeyrek, Süleymaniye yıllardır geceleri yanıveriyordu zaten. Tarlabaşı da birkaç ay önce yıkımların başlamasıyla gündeme gelip sonra tepkileri soğuyan bir yenileme alanı. Bulunsun diye ilk yıkımlar sırasında

Bize konak olun. İlla ki olun. Yolunuzun üstü değilse gelin, mesela Yezd’e gideceğinize Erdebil’e gelin.  Azeri misafirperverliği bunu gerektirir: İstanbul-Aksaray’dan direkt İran’a giden otobüsümüzde çoğunluğu İranlı Azeri olan diğer yolculardan öğrendiğimiz ilk Azerice sözcük konak oldu, misafir demek.

Kıvrak manevralarla rotamızın hiçbirinin evine uğramadığını açıklayıp davetleri savdık. Sevgili ve ben bu

Hama’ya gidişimiz elin manyağıyla oldu. Palmyra’dan Homs (Humus) minibüsüne binmiştik, 4 saat yolun ardından Homs’a geldiğimizde otogar şehir merkezine uzak diye “Şehre inip koca Homs’ta otel arayacağımıza Hama’ya gidelim, orası daha küçük yer hem” gibi bir akıl yürüttük. Vefakat Hama minibüsleri de şehrin öbür ucundaki otogardan kalkıyormuş. Nedense şehre inmeye

İsviçre’de Eiger dağını ve Interlaken’i görmek isteyerek yola çıktım, otostopla gezeyim dedim, sonra yolda kaldım ve kayboldum, kar nedeniyle trafiğe kapalı bir dağ geçidini geçtim. O gün bir yere yetişemediğim için karşıma çıkan bir köyde bir evin arka bahçesinde kaldım, sabah muhteşem bir vadide olduğumu farkedip yolda kaldığım yerden itibaren

Kendimi Heidi ilan etmem dağlara gitmeden de önceydi sanki. Şimdi daha iyi oldu ama, dağlarda dolaşan tombul yanaklı kız hesaabı.

Dağlarda dolaşmak derken gerçekten amaçsızca etraflarında dolaşmanın güzelliğinden bahsedebilirim. Tepelerine çıkmadan, karda derecelendirilmiş pistlerden inmeden, kaplıcadan restorana koşmadan, incelenecek çiçeklerden örnek toplamadan- sırtımda çantayla şehirleri gezdiğim gibi başıma buyruk ve karşıma

2008 Aralik Balkan gezime baslayisimin hikayesi, önceden Türkçe karaktersiz yazmıştım, olduğu gibi koyayım dedim.

Dogusuna gecildigi andan itibaren her kosede bir borekcinin gorunmeye basladigi, Balkanlara geldiginizi biraz da buradan anladiginiz Italya Slovenya sinirini yaya gecmek istedim

Vefakat sinir yaya yolu degilmis pek, buyrun burdan yakin..

20 Aralik 2008 Cumartesi

Yillardir hayal ettigim Balkan gezime

 Erd sokakları gece bomboş ve karanlık. Etrafta açık bir küçük bar bulabildim. Müstakil evler dizi dizi, bir site değil aslında, her yapı farklı ama bahçe çitlerinin ardında ben:“yabancı”dan uzakta aynı hayatlar sürüyormuş gibi denk bir durgunluk var. Sokakta gördüğüm az insana yol sormaya çalışıyorum, biri bisikletini yanında taşıyan sarhoş bir

-Merhaba burada balık yiyebileceğimiz başka salaş yer var mı?

Kader Hanım homurdanıyor; “salaşmış, peh!” diyor. Hiç öyle denir mi çiçek gibi mekana? Ağzımız narlı balık dolu dönüp bakıyoruz fazla durmayıp gidecek bu densize. Tatil boyunca balık kokmaktan bıkan ben bile hapur hupur balık yiyorum- ki hiç sevmem aslında. Az kalsın salata

Kaptanımız eski Balkan Boks Şampiyonu Cemalettin Ertok tipik bir ‘küçük kasaba renkli siması’. Hani şöyle güleryüzlü, canayakın, sıcak insanlardan. Tüm Armutlu tanır, kime sorsan gösterir. Her cümlenin sonunda gülüp ‘Tak!’ demesi tam bir renkli sima tavrı mesela. Eski Balkan Boks Şampiyonu, takası var, balığa çıkıyor, çocukları okuyor, kendisi denizde, sürekli