Büyükada benim için Aya Yorgi’ye kadar yürüyüp Yücetepe Kır Gazinosu’nun ızgara etlerine gömülmek demekti. Karşıda bitmeyen betonuyla İstanbul küçücük olurdu, küçük bardaklarda oranın içimi kolay, etkisi yokuş aşağı inişte yalpalarken anlaşılan etiketsiz şarabından içilirdi, çıkana kadar öyle acıkılırdı ki o etten güzel et yenemezmiş gibi olurdu. Yazları bir taraftan güneş

Kışı sıcak şarap deneyleriyle geçirdik. Adını bilmediğim bir takım baharatlarla ve süper bir karıştırgaç olarak çubuk tarçınla haşır neşir oldum. Sonra yaz geldi, hani egzantrik meyveli hafif alkol derken Efes Pilsen One Love Festival’ın kokteyline gidebilmiş bulunduk-hayati meselesinin açıklamasına geç kalmıştık gerçi. Bira mojito diye bir şey yapmışlar, amanin nedir