Proje sınıfından bir çocuk vardı, nasıl oldu bilmiyorum, birkaç kişi kendimizi birlikte arazi tespiti yapmaya gider, teslimlere sabahlar, hoca çekiştirir bulmuştuk, bu da o gruptaydı. Aslında birkaç kişinin her dönem acısını paylaşması normal de, bu çocukla denk gelmemiz normal değil. O adamla hiçbir şey normal olamaz zaten.

Milyon bomba arasından bir

Eeehh

Kar yağacak da tutacak diye deliriyoruz günlerdir, basın meteoroloji haberlerini ayrı bir bölümde sunmaktan vazgeçti, su buharının yoğuşmasını irdeliyoruz en entrikalı detaylarıyla. Balkanlarda bi işler dönüyo ama..

Daha geçtiğimiz haftasonu Kartalkaya’da snowboard yapmaya çalışıyordum (kaç kere düştüm kaç kişiye çarptım bilmiyorum), ben olmuşum kar yani. Vefakat bunun yeri ayrı işte. Yine

11 Kasım 2009, Alkazar Sineması

“Samimi” diye tanıtılan filmden korkacaksın arkadaş!

Samimi demek biz hayata çok müdahele etmedik, sizi heyecanlandırma kaygısının önüne aklımızdaki incelikleri koyduk demek. Hayat yer yer durgunlaşır ve prezentabl kılıflardan çıkar ya, biz onu sinema perdesine yansıtmaktan çekinmiyoruz, sonra da filmi samimi diye pazarlayacağız zaten demek. Sanat yani. (Eğlenmeniz

Yürü be Sahnesiz Taşkışla’nın Taşkışla Sahnesi!

Biz çatıda şarap içerken provalarda her şeyden zaman kısıp hazırlanan(Ayşegül’e seslenmek), sahneleri olmadığı için koridorlarda toplanan bir grup hevesli arkadaş bu Taşkışla Sahnesi. Okuldan sadece konferans salonumuz 127’ye eklenen bir platform alabiliyorlar oyunlar için, bu sefer onu bile alamamışlar. Yılmamışlar, çizim masalarımızdan taşıyıp kendi platformlarını 127’nin