Vadiye uzanan burnun ucunda koyun gözleyen çoban gibi çömelip karşımdaki dağa baktım. Vadiden yukarı, oturduğum yere, Sulağankeler’e yürürken bulutların üstünde kalıp görünmeyen dağın
Taşkışla’dan Sahnesiz Sahnelemeler
(taskislasahnesi.net)
Yürü be Sahnesiz Taşkışla’nın Taşkışla Sahnesi!
Biz çatıda şarap içerken provalarda her şeyden zaman kısıp hazırlanan(Ayşegül‘e seslenmek), sahneleri olmadığı için koridorlarda toplanan bir grup hevesli arkadaş bu Taşkışla Sahnesi. Okuldan sadece konferans salonumuz 127’ye eklenen bir platform alabiliyorlar oyunlar için, bu sefer onu bile alamamışlar. Yılmamışlar, çizim masalarımızdan taşıyıp kendi platformlarını 127’nin önündeki holde yapmışlar.
Hol bu sefer konferans sonrası bir şirket kokteyliyle değil bir öğrenci oyunuyla, Dario Do’dan uyarladıkları Dikkat Anarşist Düşebilir’le büyükçe bir kalabalık topladı. 1.5 saatlik oyunu ben dahil bir çok kişi ayakta izledi. Oyunlarını oynayıp da sessizce gitmediler üstelik, herkes kelamlarını dinlemeye kaldı, üstüne bir de Avusturya’da üniversite harçlarına karşı etkinliklere destek pankartı açıldı. Şu uluslararası destek bulan duyarlılık projeleri hatırına bile iletişim, internet, bloglama falan süper şeyler değil mi?
Önüne asetat kağıdı tutarak efekt yaptıkları ışıklarının altında, dev gölgelerinin önünde sevgili Taşkışla Sahnesi, 2 Kasım 2009 oyunundan fotoğraflar aşağıda:
(Başları Kaletepe’den önce yazılıp da bırakılmış yazı)
Hayatım bir tuhaf oldu, kuş gibi sürekli mevsimleri bekliyorum. Yaz gelse de yaz faaliyeti yapsak, kış gelse
Bizden desteğini esirgemeyen herkese ve bu konuyu blogunda kaleme alan canım arkadaşım sana nekadar teşekkür etsem azdır:)