Zaten hep bana denk gelir.

Bu benim fikrim değil, kime anlattıysam sen de nerede manyak varsa çekiyosun canım dediler. Hep böyleymiş. Zıt kutup da değiliz ki manyakgillerle..

Hatay’ın Kırıkhan ilçesinde yürüyordum. Perşembe(11.02.10) işte, böyle merkeze yakın, iki katlı evlerin olduğu bir ara sokak. Bir ateş sesi duydum, anlam veremedim. Döndüğümde bir bahçeden bir çocuk çıkıyordu, sokakta da elinde av tüfeği olan bir adam duruyordu. Avcı ve tazı hesaabı. Grr.

100.000 kadar merkez nüfusu olan güzide Kırıkhan ilçemizin sokaklarında, evlerin arasında baba oğul avlanmaya karar vermişler. Serçe iriliğinde, sincap bakışlı, şaşkaloz bir kuş vurmuşlardı, keyifleri oldukça yerindeydi.

-Neden bunları avlıyorsunuz ki? Yazık değil mi? Yenmez bile, durup dururken..

-Yeriz ya..

Kafası avlayanın başparmağından küçük kuşa gözünü diken amcayla oğlunun ödünç 450d’yle çektiğim fotoğrafları aşağıda. Pek özenli şeyler çekemedim. Kuş ölmemiş, kanadından yararlanmıştı ve ilgimden hoşlandıkları için açıp yarasını gösterme, kuşu sıkıştırma gibi rahatsız edici şeyler yapmaya başladılar, ben de gittim.. Çocuk  tüfeği babasından almış sağa sola doğrultuyordu ve kuşu da öyle can çekişir halde yanlarında taşıyorlardı.. Silah sevgisi ve kamusal alanda çevredeki şaşkaloz kızları tehlikeye atma pahasına avlanma bilinci küçükken aşılanmalı tabii.