Milano’dan İstanbul’a yılbaşı için ailemi görmeye kara yoluyla, Balkanları geze geze gideyim demiştim, yazdıkça oraları 2008 Noel Balkan Turu diye etiketliyorum.

Lubyana’dan bindiğim trene Sloven-Hırvat sınırında  AB dışına çıkacağımız için polisler köpekleriyle doluştu. Pasaport kontrolleri, göz süzmeler, şüpheyle kesmeler, bagaj koklatmalar sonrasında yine bana “o kadar da Balkan değil” gelen bir

Hama’ya gidişimiz elin manyağıyla oldu. Palmyra’dan Homs (Humus) minibüsüne binmiştik, 4 saat yolun ardından Homs’a geldiğimizde otogar şehir merkezine uzak diye “Şehre inip koca Homs’ta otel arayacağımıza Hama’ya gidelim, orası daha küçük yer hem” gibi bir akıl yürüttük. Vefakat Hama minibüsleri de şehrin öbür ucundaki otogardan kalkıyormuş. Nedense şehre inmeye

Proje 7’yi delicesine ihmal ettiğim şu günlerde hatırlamak lazım; konut yaşam kurguları demiştim değil mi?

Yüksek yapı projesine düştüm ya, yüksek yapı kullanıcıyı ne yapar da kentten  koparmaz diye sormak istiyorum ama bunun için çalışmak lazım tabii. Bir derdim de mevcut konut stoğunun verimsizliği, kentte hayat değiştikçe kamusal/ortak/mahrem eylemler de değişiyor,