Bu kış üçüncü kez göz göre göre mevsim boyunca düzelmeyen hava ve kar koşullarına rağmen dağa gidip faaliyetin başından döndüm. Kaçkar kış zaten her zaman koşullardan dolayı dönülme ihtimali yüksek bir faaliyet; bunu baştan kabul etmiştik; ama en azından Mezovit’e varıp kamp atabilsek iyiydi diyebiliriz! Demeyiz gerçi, zira hem muhabbet

Sisin içinde ileriyi görmeden coğrafi eşikler aşıyorduk. Bulutların bir tarafına yığıldıkları, rüzgarların artlarında estiği, insanlarının ardıyla ilişki kurmadıkları, çiçeklerin iki yanında farklı renklerde açtığı, bir yerin gidilmeye değecek kadar yakın olup olmadığını belirleyen engellerden iki dağ geçidini aşarak ulaşılan bir bölgeye gidiyorduk. Kaçkarlara gelen çoğu kişinin fazla uzak bulduğu Altıparmak

Bir yükseltiden su dökülmesini nedense çok ilginç bulamıyorum, çaydanlık, kova gibi aparatlarla da bu hissi sağlayabiliriz sonuçta. Gerçekten çok –ama çok- büyük olmayan şelaleler benim için doğa etkinliklerinde nirengi noktaları, mola yerleri, küçük sürprizli manzaralar olarak önem taşıyorlar, başlı başlarına hedef olarak değil.

Halihazırda daha uzun mesafe dolaşsa da yolu olan

Elimde bu ayki Atlas, hani o ay çekilmiş fotoğraflardan takvim yapıyorlar ya, özendim ben de kendi takvimimi yapayım dedim. Konuyu fotoğrafları elimin altında olan yerlerle kısıtladım, bir de heyecanla alelacele yaptım, ama keyifli oldu. Kişisel takvimim bu sefer şöyle olsun:
 

Ocak – Aladağlar/Niğde
2010’a dağda bir Güzeller faaliyetiyle gireyim dedim.